تماشہ دہ مازیگردے

 نرۍ نرۍ   وريځ   ده   ، تماشه ده      مازيګر      دې 

په لاس کښې مې د مات زړګي شيشه ده، مازيګر دې 

هم هغسې د مات منګي ټيکري  ټو لو مه 

هم هغه وران ګودر زړه کيسه ده ، مازيګر دې 

اۍ  ګوره دې ماښام ته غاړې ووځي پناه کيږي 

اۍ  ګوره څومره لويه حادثه ده ، مازيګر دې 

د خپلو  بابا   ګانو پ  ه درونو باندې ګرځم 

مردان دې، اکوړې دې  چارسده ده ، مازيګر دې 

په ويره ويره ځمه د خيبر په غرونو   اوړم 

راوړې مې د ځان سره نشه ده ، مازيګر دې 

ماښام به د باچا بابا   سلام ته   خاضريږم  

طورخم دې ، دروازه ده او جرنده ده ، مازيګر دې 

اتله  !  ټولو ښکلو ته د ښار خبر پکار دې 

نور ځمه ، پيښور کښې مې دمه ده ، مازيګر دې